گزیده نظرات منتقدان درباره The Gambler/ قمارباز (روپرت وایات)
يو‌اس‌اي تودي - كلوديا پيگ: " يك و نيم ستاره از چهار. بازسازي عصبي، سطحي و پرتملق. والبرگ در نقش جيم آنقدر مجذوب خودش شده كه هر بلايي سرش بيايد باز هم نمي‌توانيم اهميت بدهيم، هرزگي او به حدي است كه حتي اگر از دست مردي كه صدها هزار دلار به او بدهكار است كتك بخورد باز هم مهم نيست. او خودش هم انگار اهميتي نمي‌دهد پس ما هم لازم نيست برايمان مهم باشد."
7فاز: قمارباز به تهيه‌کنندگي مارک والبرگ و با بازي او بازسازي نسخه سال 1974 همين فيلم با بازي جيمز کان و درباره مردي‌‌ست که عادت به قمار کردن دارد. کارگرداني اين درام جنايي را روپرت وايات و نويسندگي آن را ويليام موناهان بر عهده دارد. از ديگر بازيگران فيلم مي‌توان به نام هاي جان گودمن، بري لارسون، مايکل کنث ويليامز، جسيکا لنگ، الوين اينگ و آنتوني کلي اشاره کرد.
نظر منتقدان مختلف را درباره فيلم بخوانيد:
هاليوود ريپورتر - تاد مک‌کارتي: "بازسازي جمع و جور و يک دست از نسخه اوريژينال فيلم در سال 1974. با اين حال اين بازسازي به عمق فيلم اصلي نمي‌رسد. چيزي که وايات و موناهان تعبيه کرده‌اند بيشتر مراعات حال تماشاگر را مي‌کند تا اينکه مثل فيلم اصلي به کارداني کارل رايتس خونخوارانه باشد. بازيگران نقش مکمل همگي در حد انتظارند و والبرگ هم به ميل خود تقريبا در تمامي صحنه‌ها در مرکز توجه است. جيم از هيچ‌کس چشم پوشي نمي‌کند، از جمله خودش، و صحبت‌هاي بدون سانسور او با شاگردانش هم کاملا در تضاد با عدم توانايي او در ارتباط برقرار کردن با پدربزرگ و مادرش است. عادت او به قمار کردن تبديل به چيزي فراتر از يک اعتياد مي‌شود و انگار که موروثي‌ست. دلايل پشت پرده اين موضوع عملا روي دايره ريخته نمي‌شوند اما واضح است که ريشه در مسائل خانوادگي و پيچيدگي‌هاي احساسي دارد. به همين شکل جيم هم کاراکتري غيرقابل لمس و دست نيافتني مي‌شود، کسي که شما بيشتر براي او اظهار تاسف مي‌کنيد و سر تکان مي‌دهيد تا اينکه با او همدردي کنيد."
نيويورک تايمز - مانولا دارگيس: "تقريبا هر ويژگي‌اي که نسخه اصلي را خاص و عجيب و غريب مي‌‌کرد از بازسازي آن حذف شده. کارگرداني وايات نرم و باملاحظه است. اگرچه او اعتماد به نفس دارد و فيلمش هم متقاعدکننده است اما همه‌چيز به شکلي افراطي با حضور شخصيت‌هاي شرور اما کارتوني اينگ، ويليامز، لنگ و گودمن ناموزون مي‌شود. اما والبرگ گليم فيلم را از آب بيرون مي‌کشد، البته گاهي هم با ابرو بالا انداختن به چرندي و پوچي آن اعتراف مي‌کند. کاراکتر او غمگين، بي‌ريا و سنگين است و بازي او هم ايضا... چيزي که قمارباز بيش از همه کم دارد توضيحي براي اين است که چرا جيم واقعا با همه پول و ميراث‌اش اين رفتار را مي‌کند. لارسون شايد چشم‌هايتان را خيره کند اما او هم مانند لورن هوتن در فيلم اصلي تزئيني‌ست."
گاردين - جردن هافمن: "اگر بازي ديناميتي والبرگ و ديالوگ‌هاي عجيب نبود قمارباز باعث مي‌شد که غرغر کنيد: "آشغال فقط رو قرص خواب اوردوز کن و خفه شو!.." اما اين جريان مارپيچي نااميدي مي‌تواند قسمت سومي براي دنباله تباهي مالي آمريکايي پس از دو فيلم Killing Them Softly و The Counselor باشد. قمارباز با انتظارات تماشاگر سرد برخورد نمي‌کند اما آنان که به دنبال همان والبرگ هميشگي آمده‌اند ممکن است نااميد شوند. اجراي گودمن اما از هيجان‌انگيزترين‌هاي امسال است."
لس انجلس تايمز - مارک اولسن: "وايات، موناهان و والبرگ در هيچ لحظه‌اي از فيلم مطمئن نيستند که مي‌خواهند با کاراکترهايشان چه کنند. بنابراين ابهام فيلم از درون آن برنمي‌خيزد بلکه ناشي از بلاتکليفي سازندگان آن است. صحنه‌اي که والبرگ درباره ادبيات، زندگي، استعداد و شکست براي شاگردانش سخنراني مي‌کند جالب است اما کمي زياده‌روي و وصله ناجور به نظر مي‌آيد. در عين حال لنگ بازي والبرگ را بهتر کرده و آن حالت بچگانه‌اي را که والبرگ کم دارد در او زنده مي‌کند."
يو‌اس‌اي تودي - کلوديا پيگ: " يک و نيم ستاره از چهار. بازسازي عصبي، سطحي و پرتملق. والبرگ در نقش جيم آنقدر مجذوب خودش شده که هر بلايي سرش بيايد باز هم نمي‌توانيم اهميت بدهيم، هرزگي او به حدي است که حتي اگر از دست مردي که صدها هزار دلار به او بدهکار است کتک بخورد باز هم مهم نيست. او خودش هم انگار اهميتي نمي‌دهد پس ما هم لازم نيست برايمان مهم باشد."
ويسنا فولادي
