گزیده نظرات منتقدان درباره Gone Girl/ دختر گمشده (دیوید فینچر)
7فاز: فيلم ديويد فينچر پيش از اكران گسترده‌اش در تاريخ 3 اكتبر(11 مهرماه) براي منتقدان به نمايش درآمد. به گزارش ايندي‌واير، اقتباس وفادارانه فينچر از رمان گيليان فلين منتقدان را مسحور كرد. فيلم با هنرنمايي بن افلك و روزاموند پايك داستان زوجي است كه در جريان ناپديد شدن زن متوجه مي‌شوند چقدر كم يكديگر را مي‌شناسند. بازي‌هاي افلك و پايك، كارگرداني فينچر و تيم نويسندگي فلين - فينچر از طرف منتقدان تحسين شدند.
7فاز: فيلم ديويد فينچر پيش از اکران گسترده‌اش در تاريخ 3 اکتبر(11 مهرماه) براي منتقدان به نمايش درآمد. به گزارش ايندي‌واير، اقتباس وفادارانه فينچر از رمان گيليان فلين منتقدان را مسحور کرد. فيلم با هنرنمايي بن افلک و روزاموند پايک داستان زوجي است که در جريان ناپديد شدن زن متوجه مي‌شوند چقدر کم يکديگر را مي‌شناسند. بازي‌هاي افلک و پايک، کارگرداني فينچر و تيم نويسندگي فلين - فينچر از طرف منتقدان تحسين شدند. به نظر مي‌رسد فينچر به همان سيستم داستان‌گويي سفت و سخت خودش در درام زودياک (محصول 2007) برگشته است. اين يک تريلر طولاني و پيچيده ديگر است که در آن بازجويي‌هاي جنايي سوژه مي‌شوند تا فيلمساز به کشف عميق‌تر و سياه‌تر زندگي آمريکايي بپردازد.
جاستين چانگ (ورايتي): اين تريلر روانشناسانه گسترده و در عين حال از نظر ساختاري سفت و محکم، نشان مي‌دهد که چطور به طرزي استثنايي فيلمساز با مصالحي که داشته جفت شده است. اين فيلم نگاه و بينش فينچر درباره عصر اطلاعات و مجذوبيت هميشگي او نسبت به وحشت و خشونت او را که زير زندگي مدرن آمريکا در جريان است، نشان مي‌دهد. بازي بن افلک برجسته و رزاموند پايک مکاشفه‌برانگيز است. فيلم مي‌تواند ديگر رقباي اسکاري‌اش را عقب بزند.
جان راستکوف (تايم اوت): رمان مجذوب‌کننده گيليان فيلين درباره همسر گمشده تبديل به يک تريلر هاليوودي گرم و خشونت‌بار شده که هر ده سال يک‌بار مي‌توانيد يک فيلم مانند آن را ببينيد. فيلمنامه وفادارانه فيلم را خود نويسنده نوشته است. فيلم به طرز عجيبي سياه است. از آن فيلم‌هايي که باعث مي‌شود اعتمادتان به هوش استوديوها را دوباره به دست بياوريد. (اما متاسفانه اعتمادتان را به اجراي قانون محلي، گزارش جرايم و شايد حتي ازدواج از دست بدهيد)
رابي کولين (تلگراف): در دستان فينچر، آن قصه هوشمندانه اما به طرز مستدلي بي‌نظم تبديل شده به چيزي وحشيانه‌تر و سياه‌تر و البته کنترل‌شده‌تر. يک تريلر نئو - نوآر که باعث مي‌شود مغزتان از هم بپاشد. اينجا چيزي که از گذشته مي‌آيد فقط باعث مي‌شود ابرهاي زمان حال تيره‌تر به نظر برسند.
جافري مک‌ناب (اينديپندنت): اين فيلم يک پيشنهاد فريبنده و بي‌اندازه دشوار و لغزان است و همين هم باعث مي‌شود ديدنش تا اين حد فرح‌بخش باشد. در اين داستان شخصيت‌هاي اصلي همان‌طور با يکديگر بازي مي‌کنند که مخاطب توسط فيلمساز به بازي گرفته مي‌شود. آنها دائما فرش را از زير پاي يکديگر مي‌کشند.
جيمز روکي (درپ): بعد از فيلم اسکانديناوي، تند و لجوجانه و ساديستي دختري با خالکوبي اژدها حالا نکته خوشايندي است که آخرين اقتباس فينچر از رمان پرفروش گيليان فلين به نام دختر گمشده هم شريرانه و هم شوخ‌طبعانه است. فقط خشونت‌آميز نيست بلکه شوخي‌طبعي‌اش هم خشونت‌بار است. دختر گمشده روايت تعليق‌دارش را در حد اعلي با يک‌جور هوش برنده ترکيب مي‌کند. خشونتش آنقدر سريع و تميز است که شما وقتي داريد به چاقو نگاه مي‌کنيد قبل از اينکه متوجه شويد از جاي زخم چاقو دارد خون مي‌آيد.
يان بروکس (گاردين): درنهايت شايد دختر گمشده اتفاقي آنقدرها بزرگ هم نباشد. شبيه طوفاني که در يک فنجان چاي اتفاق مي‌افتد. اما بايد بگوييم فنجان چايش خيلي شيک و هوشمندانه و ظريف است. و طوفاني که در آن اتفاق مي‌افتد آنقدر مهيب است که ما را داخل خودش مي‌کشاند.
تاد مک‌کارتي (هاليوود ريپورتر): اينکه رمان نويسي خودش براي کتاب‌اش اقتباسي سينمايي بنويسد فرصتي کمياب است، اما فلين به خوبي از پس اين کار بر‌آمده و به شکل هوشمندانه‌اي شاخ و برگ‌هاي غيرضروري داستان‌اش را چيده و دراختيار فينچر قرار داده است، با اينکه برخي مي‌گويند در روايت اصلي داستان تغييرهاي اساسي‌اي به وجود آمده اما اين حقيقت ندارد، اين اقتباسي کاملا وفادارانه از چيزي‌ست که درنهايت پويايي، اساس يک ازدواج را به باد انتقاد مي‌گيرد.
مايکل نورداين (ايندي‌واير): فينچر در اين نقطه مي‌تواند به اين افتخار کند که از زغال‌سنگ الماس درآورده، اما فيلمنامه فلين جاهايي تنزل پيدا مي‌کند و ما را به اين فکر وا مي‌دارد که شايد بهتر بود همچين چيزي را کسي مثل دي‌پالما، بيگلو يا حتي ورهوفن برايمان سرو مي‌کرد، درواقع يک کسي که کمتر بخواهد شهوت و چيز شهواني را باحيثيت و اعتبار نشان بدهد. (اگرچه جاي شک دارد که کس ديگري مي‌توانست اين‌چنين غوطه‌وري در خون را با ذوق و شوقي برهم‌زننده چون فينچر به تصوير بکشد)
ديويد ادلستاين (والچر): فيلم به شکل فوق‌العاده‌اي جذاب است، اگرچه با نمايش نمونه‌اي غيرعادي از مردمي تا اين حد آشفته شما را نسبت به زنان، مردان و ازدواج، وسواسي و نامطمئن مي‌کند. با اينکه فيلمنامه را يک زن نوشته است اما نگاه خيره‌ي مردانه بر فيلم حکمفرماست، و اين مرد به خصوص – کارگردان هفت و شبکه اجتماعي - اعتقاد زيادي به ظواهر ندارد، به خصوص ظواهر زنان. دنياي فينچر دنياي نقاب‌هاست، دنياي قلب واقعيت‌ها و تحريف‌هاي زيرکانه و عظيم. حقيقت تنها به يک نظر ديده مي‌شود و به سرعت محو مي‌شود. رسانه دروغ مي‌گويد. ظواهر و آنچه به نظر مي‌رسد، واقعي نيست.
صوفيا نصراللهي، ويسنا فولادي
