«متولد 65» فيلمي است كه شروع خوبي دارد ولي به بيراهه مي‌رود. دوپاره است. اتمسفرش از يك جايي به بعد از دست مي‌رود. با اين وجود براي يك فيلم اول اثر استانداردي است كه مي‌توانيد راحت تا پايانش را نگاه كنيد و حتي يك جاهايي از فيلم لذت ببريد.
7فاز: اولين فيلم مجيد توكلي سرخوشي جواني دارد. يا حداقل قرار است به تماشاگر اين حس سرخوشي يك زوج جوان انتقال داده شود. قصه فيلم درباره زوج جواني است كه تفريح‌شان سرك كشيدن به خانه‌هاي لوكس بالا شهر براي وقت‌گذراني است. ايده فيلم تا اينجا خيلي بامزه و خوب است و بازيگران نقش اصلي يعني پدرام شريفي و بخصوص هنگامه حميدزاده در اين مورد خيلي خوب عمل مي‌كنند. شوخي‌هايشان با هم دقيقا حس و حال خوب شور جواني و اميد به آينده دارد و فضاي گرمي ايجاد مي‌كند. دو قطبي حميدزاده در نقش دختري كه معلوم است عاشق شيطنت كردن است و پدرام شريفي كه از او خونسردتر و سردتر بازي مي‌كند اما پايه همه بازي‌هاي او هست.
نيمه اول فيلم بخصوص خوش ريتم است با شوخي‌هاي بامزه، با جريان اتفاقاتي كه تماشاگر را مشغول نگه‌ميدارد ولي خود كارگردان و فيلمنامه‌نويس هم مي‌دانند كه اين ايده‌ها براي يك فيلم بلند كم است. پس يك ايده عجيب و غريب وارد قصه مي‌شود. اينكه يك تشابه اسمي باعث شود صاحبخانه‌ها دختر و پسر جوان را نگهدارند. از اينجا به بعد جان مي‌داد براي اينكه فيلم تبديل به يك كمدي بزن بكوب اسلپ استيك شود اما به جايش از ريتم مي‌افتد. از فاز شوخي خارج مي‌شود و همه سوژه‌هايي كه مي‌توانند ديوانه‌وار باشند به جايش جدي مي‌شوند و تماشاگر دائم از خودش سوال مي‌كند چطور ممكن است اين دو نفر نتوانند از اين مخمصه خلاص شوند؟هزار راه منطقي وجود دارد كه از كسي كمك بگيرند ولي اين كار را نمي‌كنند. درنتيجه فيلم از مسير درست خودش خارج مي‌شود. فيلمي كه قرار بوده درباره نسل جوان و فضاي آنها باشد تبديل به تريلر معمايي مي‌شود كه يك جاهايي خسته‌كننده و حتي اعصاب خردكن است.
مجيد توكلي در نيمه اول فيلم با پلان‌هايي كه مي‌گيرد و به كمك فيلمبردار خوش‌ذوقش، مسعود سلامي در اولين فيلمش نشان مي‌دهد كه اصول كار را بلد است. اما يكي از گيرهاي بزرگ كار اين است كه اين زوج جوان سرحال بانشاط متولد 65 هستند و فيلم هم قرار است اتمسفر دهه شصتي‌ها را نشان بدهد ولي اگر جميله دارالشفايي به عنوان فيلمنامه‌نويس اثر بيشتر روي آدم‌هاي دوروبرش تمركز مي‌كرد و يادش بود كه متولدين 65 الان ديگر 30 ساله و بالغ هستند، كاراكترهايش قطعا شخصيت‌پردازي بهتري داشتند و به كليت فيلم هم كمك مي‌كرد. بازي اين دو نفر براي دلدادگي‌هاي 17-18 سالگي جواب مي‌دهد. اينكه دو جوان سي ساله خودشان را در اين مخمصه بياندازند و نتوانند از آن خلاص شوند بيشتر به يك شوخي شبيه است. آن پايان ناگهاني با ورود آنا نعمتي روي ويلچر و حل شدن مشكل زيادي فانتزي شده و وصله ناجوري براي فيلم است.
از متولد 65 چند نتيجه مي‌شود گرفت: اول اينكه توكلي كارگردان خوبي است اگر به جزييات و يكدستي فيلمش بيشتر دقت كند. دوم اينكه هنگامه حميدزاده مي‌تواند گزينه جديد كارگردانان براي بازي در نقش دختران جوان باشد. سوم اينكه محمدمهدي عسگرپور به عنوان تهيه‌كننده فيلم‌هاي مفرح‌تري مي‌سازد تا كارگردان. چهارم هم مسعود سلامي را به عنوان مدير فيلمبرداري جدي‌تر بايد گرفت.
«متولد 65» فيلمي است كه شروع خوبي دارد ولي به بيراهه مي‌رود. دوپاره است. اتمسفرش از يك جايي به بعد از دست مي‌رود. با اين وجود براي يك فيلم اول اثر استانداردي است كه مي‌توانيد راحت تا پايانش را نگاه كنيد و حتي يك جاهايي از فيلم لذت ببريد.
.......
اين مطلب قبلا در «هفت صبح» كار شده است.